Já þessi síðasta færsla var nú aldeilis áhugaverð.

Hér kemur góð saga og ekki síður áhugaverð:
Í gær hitti ég dreng sem ég æfði handbolta með í Fram fyrir svona tíu árum síðan. Þekkti ég drenginn ekki mikið þá og ennþá minna í dag enda hef ég sennilega ekki séð hann á þessum tíu árum sem liðin eru. Hvað um það þá tókum við tal saman og spurðum frétta. Ég spurði hann hvað væri að frétta af ákveðnum drengjum sem æfðu handbolta og fótbolta með Fram á sínum tíma en hafa síðan lent í ýmsu veseni og vandræðum. Hann sagði mér sögu þessara drengja sem margir þekkja undir nöfnunum Skarpi og Kristján Páll.
En af hverju er þetta svona áhugavert kynnu margir að vera að velta fyrir sér núna. Jú vegna þess að tíu mínútum eftir að þessu samtali mínu lauk var ég staddur í IKEA ásamt Heiðu minni og hvern hitti ég þar nema Skarpa. Ég hef ekki séð drenginn í einhver fimm ár!!! Ef að þetta er ekki fáránleg tilviljun (svipað og látúnsbarkinn) þá veit ég ekki hvað.

Já kæru lesendur ég vona að þessi áhugaverða saga hafi ekki valdið ykkur vonbrigðum. Hver veit nema hún reynist svo áhugaverð að hún fái að tróna hér efst á síðunni jafnlengi of síðasta færsla.